Mąka Grahama – typ
mąki
pszennej
z pełnego
ziarna
, który wziął swoją nazwę od
prezbiteriańskiego
pastora
Sylvestra Grahama
, jednego z pierwszych propagatorów idei zdrowego odżywiania. Według Larousse Gastronomique, Graham był zwolennikiem rezygnacji ze spożywania wysokoprzetworzonej białej mąki, uważając
otręby
za lekarstwo na złe nawyki żywieniowe.
Inaczej niż w zwykłej mące razowej, w której pełne ziarno jest grubo mielone, w procesie produkcji mąki Grahama części ziarna (
bielmo
,
zarodek
i otręby) są rozdzielane, a następnie ponownie mieszane razem. Z drobno zmielonego bielma powstaje zwykła biała mąka, do której następnie dodawane są grubo zmielone pozostałe części. Gotowy produkt zawiera około 83% bielma, 14,5% otrąb i 2,5% zarodków.
Mąka Grahama używana jest do produkcji
chleba
,
bułek
oraz, ze względu na swoją specyficzną fakturę, krakersów i innych wyrobów cukierniczych.
Według obecnie stosowanego podziału na typy, mąka Grahama to mąka typu 1850.